yalnızlık...

bugün fark ettim ki,ne kadar kalabalık olsada çevremiz,insan yalnız bi varlık...ellerini tutan birilerinin olması,yada kalabalık arkadaş grublarının olması ile ilgili bi durum değil bu....mantıken yalnızlık olgusu üzerine kurulmuş yaşamlarımız...sahipsizlik gibi aciz bişi değil bahsettiğim...herkes de gördüğüm ortak bi payda yalnızlık....birilerini dahi etmek isteriz nedense yaşamlarımıza,yanızlığın kronolojik olduğu gerçeğini bilinç altına atmaya çalışır gibi:S,bi de mutluluğumuzu başkalarına endeksli yaşamak isteriz ki o durum tam allahlıktır,mfönün bi şarkısı var ,senle beraber olsam da sevgilim ,ölsek de bu yolda,hep yalnızlık yavrum ,yalnızlık ömür boyu!!!!!!!!!!!işte buna şapka çıkartılır ,adamalar benden önce düşünmüşler yalnızlığın ömür boyu olduğu gerçeğini....yalnız kalmamamk adına kötü ilşkilerin sürmesi,evliliklerin devam etmesi gibi kötü durumlarla sonuçlanır bazen olaylar....en iisi yalnızlıklarımızı sevmeli,ve onunla yaşamayı öğrenmeli,hiç bişiye körü körüne bağlanmamamlıyız..........bize düşen ne yazık ki bu..