gece çöktü yine ankaraya..sokaklarda ıslak.yarında bayram üstelik,en güzel bayramlar içimizde gerçekleşenlerdir aslında..hayatımızda bazı anlar vardır ya o an bizi çok mutlu etsede,daha sonra ayrılıklara yenik düşünce taraflar, içimizi deşer içten içe...işte öle anlarda yani mutluluğumuz yaşarken, içimizden bi ses bu anın bigün biteceğini ve sonrdan bu anı düşünüp çok üzüleceğimize dair ipuçları verir gibi olur; ama kulak asmayız çünkü bu güzel şeyin bitmeyeceğini düşünürüz..öle anlarda olumsz tüm herşeyi halının altına süpürürüz.... ama zaman andan ibarettir maalesef...ve bigün korktuğmuz başımıza gelir ve halının altına süpürdüklerimiz gün yüzüne çıkar işte o an ölür insan ...bazende çok konuşmak o anın kalitesini düşürürü,önemini kaybettirir .....o koskaca ayrılık hayatımda olmasaydı tüm bunları öğrenemeyecektim belki....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder